به گزارش همشهری آنلاین، افخمی که پیش از این با انتخاب هدیه تهرانی و محمدرضا شریفی نیا فضایی رسانه ای را برای فیلمش ایجاد کرده بود ضمن اعلام خبر دعوت از موریکونه برای آهنگسازی این فیلم به خبرگزاری فارس گفت: قرار است که ما فیلم را برای «انیو موریکونه» بفرستیم و او با دیدن این فیلم، برایش موسیقی بسازد. البته امیدوارم که اگر توانست و برنامه‌هایش اجازه داد بتواند به ایران بیاید.
وی درباره لزوم استفاده از آهنگساز خارجی برای یک فیلم ایرانی، گفت: در مورد فیلم «فرزند صبح» وضعیت فرق می‌کند. زیرا این فیلم در خارج از کشور به خصوص در کشورهای عرب زبان و کشورهایی دیگری مانند فرانسه، انگلیس و آمریکا که جمعیت مسلمان زیادی دارند، کنجکاوی‌هایی ایجاد کرده و آمادگی دیدن این فیلم در مناطقی که گفتم وجود دارد.
کارگردان «فرزند صبح» ادامه داد: ما درباره این فیلم خیلی امیدوار نیستیم که پخش تجاری وسیعی در سالن‌های سینمای خارج از کشور داشته باشد زیرا این نوع پخش در انحصار کمپانی‌های آمریکایی است و شکل فشرده رقابتی و تجارتی دارد. اما بازار دی‌وی‌دی و نمایش خانگی و البته پخش محدود سینمایی برای این فیلم مناسب است وجود دارد.
وی تصریح کرد: پخش دی‌وی‌دی که خود می‌تواند چندین میلیون دلار هزینه داشته باشد، کاملا به اسم‌های مشهور روی جلد دی‌وی‌دی که در حال فروش است، بستگی دارد. اسم «انیو موریکونه» اسم مشهوری است که کاملا بازار دارد و علاقه‌مندان را جلب می‌کند و خیلی‌ها ممکن است به خاطر موسیقی، دی‌وی‌دی را بخرند.
افخمی در ادامه تصریح کرد: غیر از مسلمانان که به خودی خود و به خاطر علاقه‌شان این فیلم را می‌بینند، سایرین ممکن است به دی‌وی‌دی آن دسترسی پیدا نکنند و کمپانی پخش دی‌وی‌دی هم حاضر نمی‌شود که یک فیلم سینمایی را در مقیاس انبوه منتشر کرده و آن را تبلیغ کند. در چنین وضعیتی ما بدلیل معروفیت جهانی «انیو موریکونه» از او استفاده می‌کنیم وگرنه آهنگسازی که من همیشه با او کار می‌کنم یعنی «کیوان هنرمند» آهنگساز بسیار قابلی است که به خوبی می‌تواند این کار را انجام دهد. ما قصد داریم با این کار، فیلم «فرزند صبح» را در مقیاس انبوه پخش کنیم.
در کارنامه کاری موریکونه ساخت آهنگ برای بیش از 200 فیلم دیده می شود که از جمله معروفترین آنها می توان به خوب، بد، زشت (سرجیو لئونه 1966) روزی روزگاری غرب (سرجیو لئونه 1968) و در سال‌های اخیر موسیقی بسیار شنیده شده فیلم‌های مأموریت مذهبی (رولند جاف 1986)، تسخیرناپذیران (برایان دی‌پالما 1987)، سینما پارادیزو (جوزپه تورناتوره 1988)، لولیتا (آدریان لی 1997) اشاره کرد.
